Na mijn afstuderen en een welverdiende vakantie ben ik aan de slag gegaan als verpakkingskundige bij het Kennisinstituut Duurzaam Verpakken. Nu, een jaar verder, werd mij gevraagd of ik de pen over kon nemen van Ariane van Mancius. Het perfecte moment dus om eens terug te kijken op een jaar dat voorbij gevlogen is.

In dat jaar heb ik beslist niet stil gezeten. Zo ben ik op bezoek geweest bij bedrijven in alle uithoeken van Nederland. Hier eens kijkend op de productievloer, daar in mooie vergaderzalen pratend over strategie, of brainstormend over nieuwe verpakkingen. Ik heb hierbij gesproken met productiemedewerkers, directeuren, stagiaires en managers. Ik ging naar beurzen en langs bij hogescholen en schreef mee aan artikelen op de website. Daarnaast monitor ik dagelijks de vele vragen die aan het KIDV worden gesteld en beoordeelde ik wie deze het beste kon beantwoorden en hielp ik bedrijven met het toepassen van de juiste Weggooiwijzer. Geen enkele dag was het zelfde en ik kon altijd weer nieuwe dingen leren.

En wat blijkt nu? Het is zo makkelijk niet. Er is geen holy grail die al onze verpakkingsproblemen op kan lossen. Kunststof is kunststof en papier is papier, toch? Maar er is altijd een grijs gebied wat er tussen in zit. Wat moeten we daar dan mee doen? Het is mij het afgelopen jaar wel duidelijk geworden dat we nog veel van elkaar kunnen leren en samen kunnen doen. Het allermooiste vind ik nog wel dat je door met juiste vragen op het juiste moment een bedrijf net dat ene idee kan geven waardoor ze weer stappen kunnen maken naar een duurzamere verpakking. Ik hoop dat ik de komende jaren nog veel vragen mag stellen, vragen mag beantwoorden en mijzelf kan blijven ontwikkelen als verpakkingskundige. Want klaar met leren ben je immers nooit.

Caitlin Ouwehand geeft de pen door aan NIkki Groote Schaarsberg, Junior Researcher Circulair Packaging bij Hogeschool van Amsterdam.