Verpakkingskundigen bestaan bij de gratie van het niemandsland: iedereen heeft met verpakkingen te maken en geeft er desgevraagd een mening over, maar niemand voelt zich spontaan verantwoordelijk of beschouwt verpakkingen als een kernopdracht. Behalve de verpakkingskundigen, van wie de CV’s even verscheiden zijn als zijzelf. Ze worden uitgedaagd om voortdurend over het muurtje te kijken. Als vrijdenkers over nieuwe materialen, vormen, samenstellingen, methodes, toepassingen, … maar in toenemende mate ook als doeners.  Niet alleen als ketenregisseur in of voor bestaande ondernemingen, maar ook als kleine zelfstandige ondernemers. Uit ambitie of om zich opnieuw uit te vinden na een aflopende carrière.

Het is opvallend hoeveel verpakkingskundigen een doorstart maken als freelancer of betrokken zijn bij start-ups. Hierbij sporen ze behoeften op die nog niet zijn ingevuld of beantwoorden ze vragen die nog niet werden gesteld. Op die manier worden geleidelijk specifieke noden inzake recruitment, sourcing, kennisontwikkeling, handelsbemiddeling, audit en advies voor de verpakkingssector verholpen. Ook technische vertaling, localisatie, terminologiebeheer, tekstredactie en -revisie op het gebied van machines, systemen, materialen, hulpstoffen, producten, processen, standaarden en regelgeving in dit werkveld worden bij voorkeur toegewezen aan verpakkingskundigen met een taalkundig profiel. Verpakkingprofessionals zijn er zich vaak niet van bewust dat ze zich bedienen van een jargon dat voor andere marktpartijen en met name voor gebruikers ontoegangelijk is of tot een verkeerd begrip leidt. Accurate en consistente communicatie in een vreemde taal is een nog grotere uitdaging. Subject matter language service providers biedenongetwijfeld een meerwaarde tegenover generalistische communicatiebureaus.

Maar verpakkingskundigen zoeken kennelijk ook raakvlakken met andere sectoren. Doordat verpakking een functionele, informatieve en promotionele rol vervult bij voedingsmiddelen lijken food processing & service projecten bij verpakkingskundigen in de smaak te vallen. Ze re- of upcyclen concepten, voeren ze uit en nemen risico. Zo heeft Les Légumes Plaisir, een atelier in Frankrijk dat door verpakkingskundigen werd bezield, mij geleerd dat geen enkel ondernemingsplan de eerste klant overleeft. Uit tegenslagen onstaan soms wel veelzijdige samenwerkingsverbanden in de vorm van platformen of coöperaties waarbij expertise, productie, distributie en de nodige fondsen peer-to-peer gedeeld worden met focus op alternatieve producten en waardegedreven diensten. Zo vervellen verpakkingskundigen tot herauten van het verbonden ondernemen in de deeleconomie.

Deze column wordt maandelijks verzorgd door leden van de Vereniging Nederlandse Verpakkingskundigen. Deze column is van VNV-er Werner van Scahren, verpakkingskundige bij Pack PRint MEdia. Hij geeft de pen door aan Ger Standhardt van het NVC.