Een landelijke overeenkomst tussen gemeenten en het verpakkende bedrijfsleven verplicht gemeenten kunststof verpakkingsafval voortaan gescheiden in te zamelen. De overheid heeft als doelstelling om dit jaar 32 procent en in 2010 38 procent gescheiden kunststof verpakkingen in te zamelen.

Aanvankelijk zouden gemeenten worden verplicht dit te realiseren door bronscheiding. Na een succesvolle praktijkproef in Groningen, die heeft uitgewezen dat er potentieel een grotere hoeveelheid recyclebare kunststoffen kan worden teruggewonnen dan bij louter broninzameling het geval zal zijn, werd het ook mogelijk om te kiezen voor nascheiding. Nascheiding bespaart  extra inspanningen bij de inwoners en de plastic verpakkingen hoeven niet apart vervoerd te worden. Nadelen zijn de viezere flessen en de mindere betrokkenheid van de consument.

De verpakkingskundige weet echter als geen ander dat consumenten het als onprettig ervaren om geleegde kunststof verpakkingen in de prullenbak te moeten gooien. Het materiaal beslaat veel ruimte in de restafval container en eindigt voor het gevoel doelloos in de verbrandingsoven. Maar tegelijkertijd is uit onderzoek gebleken dat consumenten niet bereid zijn om kunststof afval apart in te zamelen. Inmiddels lijkt er wat veranderd te zijn in de attitude van de consument want de eerste reacties op het scheiden van lege kunststof verpakkingen zijn enthousiast. Misschien is dit te verklaren doordat er nu ruimte in de restafval container ontstaat. De inschatting van de verpakkingskundige is dat met deze inzet de doelstellingen voor de komende jaren met gemak zullen worden gehaald. Deze periode zal ook leren welke keten-oplossing de beste is voor consument èn milieu.

Verpakkingskundige, een boeiend vak.

VNV Columnisten
Deze column wordt maandelijks verzorgd door leden van de Vereniging Nederlandse Verpakkingskundigen. Info: www.verpakkingskundigen.nl

(gepubliceerd in VerpakkingsManagement oktober 2009)