Onderscheid

Geplaatst op 20-02-2009  -  Categorie: Columns

In de jaren tachtig werd in eerste instantie niet begrepen dat luxere voedingsmiddelen beter gingen verkopen. Salades, nootjes, meer voorbereid, de eerste definitieve stappen werden gezet richting de supermarkt zoals we die nu kennen. Door de recessie en vooral door de psychologie er omheen ontstond een groep mensen die nog steeds evenveel verdienden maar de aanschaf van duurzame goederen juist gingen uitstellen. Omdat de bankrekening niet terugliep en om wat licht in de duistere jaren te brengen, werden duurdere producten gekocht uit de supermarkt. Tijdens de economische dip van 2002 werd hetzelfde verwacht. Toen ging het echter heel anders. Aldi en Lidl kregen substantieel meer aandeel dat ze tot op heden nog niet verloren zijn. Misschien was dit voor een deel wel te danken aan berichten over de excessieve beloning van managers. Het bleek ook niet langer een schande te zijn om in de Aldi voor de kassa te staan en personen die Albert Heijn als eerste winkel hadden, bleken als tweede winkel de Aldi te hebben.

 

Momenteel lijkt de ontwikkeling weer op die van de jaren tachtig, hoewel er ook duidelijke verschillen zijn. De omzet van supermarkten heeft tot op heden niet te leiden van de recessie getuige de omzetstijging van Albert Heijn in het vierde kwartaal van 2008. Producenten van keukenapparatuur laten weten nog nooit zoveel vraag gehad te hebben. Princess kan de apparaten niet aanslepen. Dit is wel weer een duidelijk verschil met het gedrag uit de jaren tachtig. Hieruit blijkt wat al zo vaak gebleken is: modellen baseren op gedrag uit het verleden geven geen garantie voor de toekomst.

 

En de verpakkingskundige, hoe staat deze ervoor in deze tijden? Tot op heden vallen de geluiden over ontslagen nog erg mee. Uiteraard heeft dit te maken met het feit dat de meesten in de voedingsmiddelensector werken en we blijven eten. De vraag is hoelang het goed blijft gaan bij duurzame goederen, en voor welke goederen de recessie dan wel toeslaat. TV’s blijken minder hard te lopen. Het zou kunnen dat de goedkopere apparaten het juist wel goed doen, terwijl de aanschaf van producten boven de 1000 euro psychologisch een barrière vormen. Het blijft koffiedik kijken. Eén ding weten we wel zeker: veel bedrijven hebben moeite om goed gekwalificeerd personeel te vinden, vooral die met een technische achtergrond die kunnen meepraten met de verschillende beroepsgroepen om zich heen. De meeste verpakkingskundigen zijn hiervoor opgeleid en hoeven daarom niet zoveel te vrezen.

 

Verpakkingskundige, een boeiend vak.

 

 

VNV Columnisten

Deze column wordt maandelijks verzorgd door leden van de Vereniging Nederlandse Verpakkingskundigen. Info: www.verpakkingskundigen.nl

 

(gepubliceerd in VerpakkingsManagement februari 2009)

  

 

Vereniging Nederlandse Verpakkingskundigen
Parc Tichelt 2 
4891 DZ Rijsbergen
ofni.[antispam].@verpakkingskundigen.nl