Geef toe, of je nu een honden- en/of kattenliefhebber bent, voor onze trouwe viervoeters hebben we toch alles over?

Zelf maak ik mij daar ook “schuldig” aan en kijk ik niet zo nauw naar prijs, maar meer naar het beste voor mijn hond.

Bobbie, mijn immer enthousiaste, 7-jarige, Labradoodle wordt al jaren verwend met zijn lievelingsbrokken van Royal Canin.

Eerlijk gezegd heb ik mij in eerste instantie daarbij laten leiden door de kwalitatieve uitstraling van de verpakking. En nu is Bobbie zo aan dit eten gewend, zonder ook maar ooit enige klachten, dat we dit merk en deze verpakking, met zijn pro’s en contra’s zijn blijven gebruiken.

Wat mij bij honden- en kattenvoer met name opvalt, is het hoge kwaliteitsniveau van de verpakkingen. Vaak complexe laminaten, extra dik en stevig, met hoge barrière-eigenschappen in dure, voorgevormde zakken met hersluiting. We verpakken het voer voor onze huisdieren vaak beter dan voor onszelf. In ieder geval duurder.

Je kunt je afvragen; is dit allemaal wel nodig en zien we hier mogelijkheden ter verduurzaming van de verpakkingen?

Allereerst de folie welke wordt gebruikt. De verpakking van Royal Canin voelt erg stevig aan en het lijkt me een 3-laags laminaat van PET-gemetaliseerd PET-PE, met een behoorlijk dikke PE. Zowel voor de 3 als de 12 kg verpakking.

Ik denk dat wanneer ik op de verpakking ga staan, dat deze zeker heel blijft en een drop-test van behoorlijke hoogte zal hij ook met gemak kunnen doorstaan. Dat zou voor de 3 kg best iets dunner mogen, zonder te veel aan de mechanische sterktes te sleutelen. Zeker mogelijkheden tot “Re-duce”, alleen al in dikte.

Het voer is onder “protective atmosphere” verpakt, hetgeen mij niet helemaal duidelijk maakt of dit wel/niet begast is. In ieder geval heeft de verpakking ruim voldoende gas-barriere. De “best before”-datum is volgens mij 12 maanden vanaf productiedatum, maar ik vermoed dat het voer, met een dergelijke verpakking, vermits ongeopend, ook na 24 maanden nog uitstekend is. Hopelijk gooit niemand in ieder geval de volle verpakking weg wanneer deze over de datum is. Een ergerlijke bron van food-waste, waar nog veel te verbeteren is.

De hersluiting in dit geval is een “Easy-open ZIPsystem” met een dwars over de verpakking heen gemaakte laser-perforatie, over de gehele breedte van de verpakking. Zeker geen goedkope optie.  Zelf ben ik eerlijk gezegd geen groot fan van ZIP-hersluitingen. Zeker bij de wat zwaardere verpakkingen (3-12 kg) heb ik de indruk dat deze lastig sluiten en makkelijk weer open springen. Er verspreid zich dan een geur van petfood door mijn garage, waar ik de zakken bewaar. In het begin kreeg ik, waarschijnlijk aangetrokken door de geur, zelfs last van muizen. In de praktijk gooi ik daarom nu de hondenbrokken na opening meteen in een grote bak met afsluitbare deksel. Wellicht herkenbaar?

Zonde eigenlijk, want dan kan ik dus beter een navul-verpakking kopen zonder hersluiting, of juist een verpakking met een echt goed werkende hersluiting.

Ook hier kan dus wat mij betreft of gereduceerd, of qua convenience, verbeterd worden.

In de huidige discussie over duurzame verpakkingen, met bij “plastic” de vraag naar bijvoorbeeld bio-based, composteerbaar en/of recyclebaar, ben ik in ieder geval veel kritischer naar dit soort verpakkingen gaan kijken, met als voorlopige conclusie dat daar nog een hele lange weg te gaan is naar de juiste oplossingen. Maar dat is een heel andere discussie, die we een andere keer kunnen voeren.

Ben in ieder geval voor deze verpakking tot het volgende besef gekomen:

5 jaar terug “top-of-the-bill”, nu gevalletje “over-kill”

Maar……., ik koop de verpakking nog steeds. Alles over voor Bobbie J