Ajj, 30 cm nieuwsneeuw. In Noorwegen waar ik woon, is het in de winter min of meer normaal dat de infrastructuur het geregeld aflegt tegen de krachten van moeder natuur. Thuiswerken bij de houtkachel is dan het devies. 

Traditionele kerstspecialiteiten hebben onlangs hun weg weer gevonden naar de winkels.  De Noren ervaren het als een kwaliteit als de verpakking daarbij nietsverhullend de vorm van het product laat zien. In Nederland zijn bijvoorbeeld vleesproducten veelal gereduceerd tot staaf of schijf. Noren zien graag wat ze kopen. Eerlijke, stijlvolle dieptrekverpakkingen met peelable vensterfolie mogen niets verhullen van de potentiële aankoop. De schapenkoppen, een Noorse specialiteit en traditie met kerst, kijken je vanuit de vitrine verleidelijk aan.

Men eet hier graag van eigen bodem ongeacht of het nu om eland, schaap of rendier gaat.  Deze  producten doen het hier nog net zo goed als bij de Nederlandse Keurslager van, zeg, 1966.  Voor de culinaire inlander en zijn familie is het een niet te versmaden onderdeel van de tafelbeleving om tussen vetranden door  het vlees tot op het bot af te mogen kluiven.

De verpakking moet deze verwachtingswaarde van het product intact laten.

Klassieke producten in een moderne verpakking houden toekomst.  Pruimtabak.  Mijn kennis kwam in eerste instantie niet verder dan morsige herinneringen aan de wrakkige, zwarte stompjes in de mond van mijn opa zaliger.
Maar naast de kassa’s van de Noorse supermarkten ligt volop pruimtabak, vers gekoeld, in trendy doosjes in de vorm van een hockeypuck.  En ja, ook vrouwen gaan om. Voor hen zijn er doosjes in hippe kleurtjes, zodat je goed voor de dag komt als je in gezelschap een pruim uit je tas tevoorschijn tovert.  Verpakt in mini filter transwrap zakjes verblijft een portie tabak een tijdje tussen de tanden  en bovenlip.  Zelfs met Beyonce-rode lippenstift  is het nog steeds wennen aan de aanblik van zo’n wangbobbel met tabak. Maar we schikken ons als dienstverlenende verpakkingskundigen graag in onze tijdgeest.

Evolutionair verpakkingsontwikkelen zou je het kunnen noemen met zeer wisselende snelheden. Het zweedse schuifdoosje van ‘Zwaluw’ lucifers evolueerde traag en is sinds de introductie in 1895 nagenoeg niet veranderd.  Het overwon vele aanvallen van vervalsers,  het verloor zijn etiket en kreeg recycle kartonvezels maar als baken van vertrouwen zullen ermee  in 2016 weer zo’n 80 miljard vuurtjes onstoken worden.   

Vandaag ga ik werken aan een nieuwe tarwemeel verpakking. Mooi. Met potlood en papier ontstaat een schetsmatig antwoord op een klantvraag. Voordelen uitvergroten. Bedreigingen elimineren of ombuigen tot succes. Wat bijvoorbeeld te denken van meelkevertjes. De bedluizen voor het bakmeel. Dit schomorrie wist Rembrandt in de 16e eeuw echter al in zijn voordeel om te buigen.  Ze bewegen zich minutiueus over kernschaduwen, de markante scheidingslijn tussen licht en donker die het meesterwerk mede bepalen. Weten hoe en waar te bewegen, eigenlijk net kleine verpakkingskundigen.

Deze column wordt maandelijks verzorgd door leden van de Vereniging Nederlandse Verpakkingskundigen. Deze column is van VNV-er Hans Willemsen, projectleider bij Maskinpakking, Noorwegen. Hij geeft de pen door aan Ellen Oude Luttikhuis, verpakkingskundig onderzoeker bij Universiteit Twente.