Het is een kwestie van smaak. Je proeft en je weet het, dit vind ik lekker. Maar waarom vind je het lekker? En als hetzelfde product in een rode verpakking had gezeten, had je het dan ook nog lekker gevonden? En wat als de geur om je heen anders geweest zou zijn, of als er planten hadden gestaan, of als alle tafeltjes om je heen bezet waren geweest?

Veel vragen waar we nog geen antwoord op kunnen geven. Alhoewel? Is dat wel zo?
In Wageningen staat het restaurant van de toekomst. Onder het mom van meten is weten kan daar alles gemeten worden wat met eten en dus smaak te maken heeft, zodat dit uiteindelijk leidt tot weten. Hoe kauwen mensen, wat vinden ze ervan, welke smaak wordt op prijs gesteld in combinatie met welke geur, welke gebieden in de hersenen zijn hierbij actief, wat is de invloed van de omgeving etc.

Van groot belang voor het ontwerpen van verpakkingen is de manier waarop mensen keuzes maken uit meerdere (verpakte) producten. Welke afwegingen worden gemaakt, hoe lang staan ze erbij stil, lezen ze dat wat op de verpakking staat, en zo ja, wat lezen ze dan? Pakken ze het op en leggen ze het terug of nemen ze het dan toch maar? En hoe eten ze het op, hoe pakken ze het beet, waar beginnen ze met trekken of duwen, met welke vingers, in welke stand, en hoe leggen ze het weg na gebruik. Allemaal vragen die leiden tot het beter weten van wat mensen willen en daarmee tot het beter kunnen ontwerpen van verpakkingen die passen bij het product. Met de hoop dat uiteindelijk het product beter verkoopt en leidt tot herhalingsaankoop. En dat kan dan weer getest worden in het restaurant.

Verpakkingskundige, een boeiend vak.

VNV Columnisten

Deze column wordt maandelijks verzorgd door leden van de Vereniging Nederlandse Verpakkingskundigen. Info: www.verpakkingskundigen.nl

(niet gepubliceerd in VerpakkingsManagement oktober 2008)